PORAŻONY

"Śmierć i dziewczyna" to jedna z bardziej znanych pieśni Schuberta, skomponowana do tekstu Goethego. "Jest to najdziwniejszy dialog - pisze autor książki o tymże tytule, Leo Lipski - połączenie miłosno- śmiertelne, dwoiste, sięgające samych trzewi. I pod każdym »nie« kryje się »tak«, i spod nienawiści i strachu wypełza miłość". Istotnie, przedziwny to dialog, i niesamowity -podobnie jak proza Lipskiego. Gorączkowo szukam właściwych słów na jej nazwanie. Nie znajduję. Ale- przychodzi mi na myśl, że przecież ona jest taka właśnie -niedookreślona. Pozbawiona w zasadzie fabuły, autorskiego komentarza, beznamiętna relacja z wstrząsających wydarzeń. "Czytałem te opowieści nie bez jakiegoś wewnętrznego bólu, który dławi swobodny oddech" - napisał jeden z krytyków. Podobne uczucia towarzyszą zapewne każdemu, kto sięgnie po książkę Lipskiego. I choć w tych opowieściach, gdzie miłość i chęć życia splatają się z umieraniem, przeraża pogarda, jaką autor darzy otaczającą go rzeczywistość, to przecież wnikliwy czytelnik bez trudu zgadnie, że kryje ona tęsknotę za lepszym, piękniejszym światem