W latach 1961-65 grała w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Jej wielkim sukcesem była rola Dorotki w "Szkoda wąsów" - otrzymała za nią nagrodę na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (1965). W Warszawie występowała w teatrach: Klasycznym, Rozmaitości, a potem Studio. Na scenie Teatru Klasycznego zagrała z sukcesem tytułową rolę w "Ondynie" Giraudoux w reżyserii Ireneusza Kanickiego. W swoim dorobku miała jeszcze: tytułową rolę w "Mirandolinie", Celestynę ("Czujna straż"), Chirinos ("Teatr cudów"), Krystynę ("Don Juan" Rittnera), Malwę ("Dowód osobisty rodu Zebrzydowieckich"), Lizetkę ("Zawsze we dwoje"). Wystąpiła też gościnnie w Teatrze Polskim w Poznaniu w "Klubie kawalerów" (1963). Urok osobisty, swoboda ruchowa, wyczucie stylowego ruchu dodawały Jej aktorstwu blasku.

To tylko fragment artykułu. Aby czytać dalej, kup dostęp poniżej.

4 miliony tekstów od 1989 roku.
Zyskaj dostęp do archiwalnych treści "Gazety Wyborczej".
Znajdź historie, których szukasz.

Kup dostęp