Józef Padewski
Urodził się 18 lutego 1894 r. w Antoniowie (dawne województwo radomskie), w rodzinie rolniczej, która następnie przeniosła się na Lubelszczyznę, osiadając w Starej Wsi koło Bychawy. Jan rozpoczął naukę w krasnostawskim gimnazjum, jednak z powodu trudnej sytuacji materialnej rodziny wyemigrował do USA. Miał wtedy 18 lat. W Stanach dokończył średnią edukację i zetknął się z powstałym pod koniec XIX w. Polskim Narodowym Kościołem Katolickim. Zdecydował się na studia teologiczne w seminarium. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1919 r. z rąk pierwszego biskupa PNKK - Franciszka Hodura. Po kilkunastu latach pracy duszpasterskiej na kontynencie amerykańskim przyjechał do Polski i został pomocnikiem bp. Leona Grochowskiego. Dwa lata później ks. Padewski został administratorem PNKK w Polsce, zaś w 1936 r. otrzymał sakrę biskupią w Scranton (USA). Podczas drugiej wojny światowej został aresztowany i uwięziony w Krakowie oraz w obozie w Tittmoning (Bawaria). Uwolniony po kilkunastu miesiącach przez Szwajcarski Czerwony Krzyż wyjechał do USA. Do kraju wrócił w 1946 r.
4 miliony tekstów od 1989 roku.
Zyskaj dostęp do archiwalnych treści "Gazety Wyborczej".
Znajdź historie, których szukasz.
