"Anouilh jest głębszy od Sofoklesa" - napisał Jan Paweł Gawlik w 1957, tuż po polskiej prapremierze "Antygony". Chyba trochę przesadził. Dwudziestowieczna przeróbka zastarzała się o wiele szybciej niż antyczny oryginał. Wersje Anouilha cokolwiek irytują dziś kwiecistością dialogów nasyconych poetyzowaniem jak perfumami. Ala za to skutecznie zwala z koturnów, pozbawia patosu i postacią, i odwieczny spór, i także cały napuszony mechanizm teatralnej tragedii. Podejrzewam, że to mogło być jednym z głównych argumentów Bogdana Toszy, gdy sięgał po Francuza, nie po Greka.