Przeglądu wojsk przed wielką bitwą dokonamy za Janem Długoszem, który wylicza 50 chorągwi rycerstwa polskiego. Jako szóstą w kolejności wymienia chorągiew ziemi sandomierskiej, w której w herbie "w jednej połowie znajdowały się trzy żółte belki, czyli wręby na czerwonym polu, a w drugiej siedem gwiazd na niebieskim polu". 29. była chorągiew wojewody sandomierskiego Mikołaja z Michałowa i Kurozwęk z herbem Poraj (biała róża na czerwonym polu). 31. wystawił Iwan (Iwo lub Jan Goły) z Obiechowa (wieś w gminie Słupia Jędrzejowska) herbu Wieniawa, kasztelan śremski. Jako 36. Długosz wylicza chorągiew kasztelana wiślickiego Klemensa z Moskorzewa. 38. z herbem Dębno (biały krzyż i w rogu podwójna litera V na czerwonym polu) wystawił Dobiesław z Oleśnicy. Wreszcie 44. chorągiew z trzema trąbami na białym polu w herbie była sandomierzanina Mikołaja Trąby, podkanclerzego koronnego, późniejszego arcybiskupa gnieźnieńskiego i pierwszego prymasa Polski.

To tylko fragment artykułu. Aby czytać dalej, kup dostęp poniżej.

4 miliony tekstów od 1989 roku.
Zyskaj dostęp do archiwalnych treści "Gazety Wyborczej".
Znajdź historie, których szukasz.

Kup dostęp