Ten Portret starej kobiety siedzącej na tle przeszklonych drzwi zwraca uwagę niezwykłym rodzajem surowej ekspresji. Chłód tej kompozycji osiągnięty został zawężoną gamą kolorystyczną, zawieszeniem akcji i izolacją bohaterki obrazu, która nie nawiązuje kontaktu wzrokowego z widzem, tylko zapada się w siebie, wspomina, rozpamiętuje, a może czeka.

To tylko fragment artykułu. Aby czytać dalej, kup dostęp poniżej.

4 miliony tekstów od 1989 roku.
Zyskaj dostęp do archiwalnych treści "Gazety Wyborczej".
Znajdź historie, których szukasz.

Kup dostęp