Katarzyna Bielas: Kto to są blokersi, środowisko bohaterek Pana filmu?

Od dziecka moim marzeniem było wyświetlić na ekranie sen. Przystawić do głowy rurkę i go stamtąd wyciągnąć

Andrzej Bies powiedział: odszedłem z kopalni, to muszę mieć najpierw pracę, a później żonę. On sobie nie wyobrażał: jak można mieć żonę, będąc bezrobotnym? Jak dziecko cieszył się, że dostał pracę. Ale nowy fach traktuje jak zdradę. Nawet z ojcem bał się o tym porozmawiać

Chodziłem po szkołach i pytałem: - Co najstraszniejszego w życiu ci się przydarzyło?

Wczoraj minęła szósta rocznica śmierci Krzysztofa Kieślowskiego

Katarzyna Bielas: "Żyjąc tracimy życie" to najbardziej osobista z Pani książek. Zaczyna się od zwierzenia na temat młodzieńczej lektury "Jaszczura" Balzaca. Zawarta w powieści filozofia, według której z każdym nowym spełnionym pragnieniem człowiekowi ubywa życia, zgadza się z Pani najgłębszymi odczuciami. Czy zawsze tak Pani czuła, nawet jako dziecko? A może to sprawił "Jaszczur" przeczytany w młodym wieku?