Oto kolejny fragment czwartego tomu przygód Harry'ego Pottera.

Dlaczego mimo słabej selekcji konkursowej wyjechałem z Berlina usatysfakcjonowany?

Zawrotny sukces powieści "Władca pierścieni" wynika z tego, że w gruncie rzeczy nie jest to powieść

W Paryżu 190 lat temu urodził się Zygmunt Napoleon Stanisław Adam Ludwik hrabia Krasiński. Urodził się jako syn polskiego patrioty, napoleońskiego generała - ale dorastał jako syn kolaboranta lojalnego wobec cara, bo taką ewolucję przeszedł jego ojciec. Sprawiło to, że w 1829 roku porzucił studia w Warszawie i wyjechał do Szwajcarii, gdzie odkrył swoje powołanie - poezję próbującą opisywać i wyjaśniać mechanizmy procesów historycznych. Lojalność wobec ojca nie pozwalała mu wrócić do kraju ogarniętego powstaniem listopadowym. Ojciec planował dla niego karierę w służbie cara, ale poeta pod pretekstem leczenia za granicą wymknął się na Zachód. W roku 1835, początkowo anonimowo, opublikował swój najważniejszy dramat - "Nie-Boską komedię", dzieło bardzo wieloznaczne. Dziś można rzec, że to najpełniejszy obraz depresji w XIX-wiecznej literaturze polskiej. Bohater dramatu, hrabia Henryk, cierpiąc na nieuleczalną melancholię, ponosi fiasko w każdej dziedzinie swojego życia - jako mąż, ojciec i obrońca feudalnego porządku przeciwko rewolucji. Późniejsza miłość do Delfiny Potockiej sprawiła, że Krasiński chciał dopisać happy end do dramatu - cudownie wskrzeszony hrabia Henryk miał powrócić zza grobu. Tego pomysłu nigdy jednak nie dokończył.

Dziś w hali przy ul. Zapolskiej rozpoczynają się VII Małopolskie Targi Nieruchomości "Własny Dom". Organizatorami są "Gazeta Wyborcza" i firma Targi w Krakowie SA

Akademia Magii i Czarodziejstwa - bez jej ukończenia nikomu nie wolno parać się czarami. Cykl książek o Harrym Potterze J.K. Rowling zaplanowała jako opisy przygód Harry'ego w kolejnych latach szkolnych (w filmie oglądamy Harry'ego w pierwszej klasie, bo jest to ekranizacja pierwszego tomu). Hogwart na pierwszy rzut oka może się zdawać rajem dla chłopca - dzieci uczą się tu latać na miotle, grają w quidditcha, rzucają zaklęcia, oglądają niezwykłe zwierzęta i stwory. Jednak - o czym Harry szybko się przekonał - jest to w gruncie rzeczy typowa angielska szkoła z internatem, w której starsi uczniowie pastwią się nad młodszymi, bogaci pomiatają biednymi, nauczyciele często są sadystycznymi frustratami wyżywającymi się na uczniach za to, że nie udała im się kariera i musieli zostać na uczelni. Część nauczycieli skrycie wspiera Voldemorta.