Prof. Michał Szczaniecki
Syn Władysława, pułkownika RP, właściciela Łaszczyna i działacza społecznego i Jadwigi z Plucińskich, był moim profesorem w czasie, gdy studiowałem na Wydziale Prawa UAM. Darzyłem go sympatią i podziwem dla jego wiedzy, znałem go także na gruncie towarzyskim.
Józef Napoleon Leitgeber
Józef Napoleon Leitgeber swoje imię otrzymał dla uczczenia dwóch ówczesnych bohaterów, cesarza Napoleona I, dzięki któremu powstało Księstwo Warszawskie, i księcia Józefa Poniatowskiego, dowódcy odrodzonego wojska.
Zofia Mycielska, primo voto Rostworowska, secundo voto Skrzyńska
Zofia Mycielska, córka Ludwika i Elżbiety, również Mycielskiej z domu, urodziła się w Gałowie w powiecie szamotulskim 12 lipca 1895 r. Ojciec jej zasłynął jako znakomity rolnik i hodowca. W swoim majątku założył stadninę koni rasy półangielskiej, czyli angloarabów. Był działaczem społecznym, także dobroczynnym. W 1913 r. zasiadał w parlamencie pruskim w Berlinie oraz był prezesem Rady Narodowej wyłonionej przez Związek Narodowy w Poznaniu. Z małżeństwa ze swoją kuzynką miał Ludwik dwoje dzieci, Michała i Zofię w rodzinie nazywaną Zulą. Nie chcąc, by Zofia uczęszczała do pruskiej szkoły średniej, rodzice wysłali ją do liceum z francuskim językiem wykładowym - do liceum zakonu Sacre Coeur w Bruges. W młodości nauczyła się biegle trzech języków obcych: angielskiego, francuskiego i niemieckiego.
Zofia Koreywo
Zofia Koreywo herbu Dębno pochodziła ze starego, litewskiego rodu, osiadłego ongiś w województwie wileńskim, który swój polski herb przyjął na zjeździe w Horodle. Protoplasta rodu był w 1499 r. starostą mielnickim. Ród ten, podobnie jak inne liczne rody polskie i litewskie, stracił na znaczeniu i dawne swoje posiadłości.
Stefan Tytus Dąbrowski (1877-1947)
Profesor Stefan Dąbrowski, rektor Uniwersytetu Poznańskiego, był najbardziej oryginalną, a przy tym malowniczą postacią w moim życiu. Wybitny uczony, lekarz, fizjolog, biochemik i polityk. Do dziś wspominam go z wielką sympatią.
Eryk Brabec (1916-1996)
Urodził się 13 października 1916 r. w Wiener-Neustat w Austrii. Był jednym z trzech synów pułkownika Huberta Brabeca, znakomitego polskiego kawalerzysty, który zaraz po zakończeniu I wojny światowej przeszedł w stopniu majora do tworzącego się dopiero Wojska Polskiego. W nim doszedł do stopnia pułkownika kawalerii i aż do przejścia na emeryturę pozostawał w jego szeregach.