Ksiądz Bernard Bogedain urodził się 11 września 1810 r. we Wróblinie koło Głogowa na Dolnym Śląsku. We Wróblinie znajomość języka polskiego i niemieckiego była zjawiskiem normalnym. Na tym obszarze mieszkała ludność mieszana: polska i niemiecka. Bernard Bogedain we wczesnym dzieciństwie utracił rodziców. Jego wychowaniem zajmował się stryj. Stryj był cystersem, późniejszym proboszczem w polskiej miejscowości Kopanica w Poznańskiem. Młody Bernard Bogedain trafił do klasztoru Cystersów w Obrze, co wpłynęło zdecydowanie na dalszy jego stosunek do Polaków. W 1823 r. Bogedain opuścił Obrę. Do szkoły średniej uczęszczał w Głogowie. Wielkie znaczenie dla niego miało przebywanie w czasie wakacji na probostwie stryja. Dzięki tym pobytom pogłębił znajomość wsi polskiej, którą obserwował oczyma dorastającego młodzieńca. Bardzo silnie wrażenie na Bogedainie wywarło powstanie listopadowe. W roku 1831 Bogedain wstąpił na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. Następnie przeniósł się za namową stryja do Seminarium Duchownego w Poznaniu. 22 czerwca 1834 roku został wyświęcony na kapłana przez arcybiskupa gnieźnieńsko-poznańskiego Marcina Dunina. Po wyświęceniu objął stanowisko wikarego w Grodzisku Wielkopolskim, a następnie w Bydgoszczy, gdzie powierzono mu obowiązki katechety przy tamtejszym gimnazjum. W 1837 roku zostaje powołany na stanowisko nauczyciela religii w Seminarium Nauczycielskim w Poznaniu. W roku 1844 zostaje przeniesiony do Poznania na stanowisko radcy szkolnego.

To tylko fragment artykułu. Aby czytać dalej, kup dostęp poniżej.

4 miliony tekstów od 1989 roku.
Zyskaj dostęp do archiwalnych treści "Gazety Wyborczej".
Znajdź historie, których szukasz.

Kup dostęp